Οι ράτσες των σκύλων : Νανόσωμοι ή συντροφιάς (Toy ή companion group).

Είναι μικρόσωμοι σκύλοι, οι οποίοι ζουν κοντά στον άνθρωπο, μέσα στο σπίτι του, σχεδόν στην αγκαλιά του. Στην εποχή μας, οι
σκύλοι αυτοί έχουν γίνει πολύ δημοφιλείς στα μεγάλα αστικά κέντρα, γιατί λόγω του μεγέθους τους, η διατήρησή τους στα διαμερίσματα των πολυκατοικιών είναι πιο εύκολη, δε χρειάζονται μακρινούς περίπατους και φυσικά είναι πιο οικονομικοί στη διατροφή τους σε σχέση με τους μεγαλόσωμους. Παρά το μικρό μέγεθος τους είναι νευρικοί και με ισχυρή ιδιοσυγκρασία, χαρακτηριστικά που συχνά ενισχύονται από τις υπερβολικές εκδηλώσεις αγάπης του ανθρώπου προς αυτούς.

Κυριότερες φυλές

• Γιορκσάιρ Τερριέ (Yorkshire Terrier)

Είναι σχετικά νέα φυλή και δημιουργήθηκε από ανθρακωρύχους της περιοχής Yorkshire της Μ. Βρετανίας. Δεν είναι γνωστές οι φυλές που έλαβαν μέρος στη δημιουργία της, πολύ πιθανές θεωρούνται οι Τερ- ριέ Ντάντι Ντίνμοντ, Σκάι και Μάντσεστερ.

Παλιότερα, ο σκύλος Γιορκσάιρ Τερριέ ήταν κυνηγόσκυλο με μέσο σωματικό βάρος 4,5-5 Kg και με μακρύ τρίχωμα μήκους 30 εκ. Σήμερα, είναι πιο μικρόσωμος (μέσο ύψος 20 εκ. και μέσο σωματικό βάρος 3,5 Kg), με κεφάλι μικρό και φαρδύ, μικρά αυτιά που εκφύονται ψηλά στο κεφάλι και είναι όρθια ή μισοϋψωμένα και καλυμμένα με κοντό τρίχωμα. Έχει ουρά καλυμμένη με μακρύ τρίχωμα (συνήθως κόβεται στο μισό του φυσικού της μήκους) και τρίχωμα πολύ πλούσιο και μακρύ ("σκουπίζει" το πάτωμα), ίσιο και μεταξένιο, με μια φυσική χωρίστρα κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης, από το μέτωπο ως τη ρίζα της ουράς1 ο χρωματισμός του είναι σκούρος χρυσαφί στο κεφάλι, πιο ανοικτός στο στήθος και τα άκρα και γκρι ασημής στο υπόλοιπο σώμα.
Είναι πολύ δημοφιλής σκύλος συντροφιάς σήμερα, λόγω του μικρού σωματικού μεγέθους του, της χαριτωμένης εμφάνισής του και του καλού χαρακτήρα του.

• Σίλκυ Τερριέ (Silky Terrier ή Sidney Terrier)

Κατάγεται από την Αυστραλία και προέρχεται από διασταύρωση Σκάι, Κερν και Γιορκσάιρ Τερριέ.
Ο σκύλος Σίλκυ Τερριέ είναι νανόσωμος (μέσο ύψος 22,5 εκ. και μέσο σωματικό βάρος 4-5 Kg). Μοιάζει πολύ με το Γιορκσάιρ Τερριέ, από το οποίο διαφέρει ως προς το μεγαλύτερο σωματικό μέγεθος και το βραχύτερο τρίχωμα, που δε "σκουπίζει" το έδαφος και έχει μήκος 12-15 cm. Τα αυτιά του είναι όρθια και τριγωνικά και π ουρά του, που πρέπει να κόβεται, εκφύεται ψηλά και έτσι φέρεται όρθια, κατακόρυφα προς τη σπονδυλική στήλη. Το τρίχωμά του είναι πλούσιο, μακρύ, μεταξένιο με μια φυσική χωρίστρα κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης. Ο χρωματισμός του είναι μπλε και κόκκινος ή γκρίζος, μπλε και κόκκινος.
Σήμερα χρησιμοποιείται κυρίως ως σκύλος συντροφιάς.

• Πεκινίς ή Πεκινουά (Pekingese ή Pekinois)

Ο σκύλος της φυλής αυτής ανήκει στους λεγόμενους "Fo Dogs", δηλαδή τους σκύλους που χρησιμοποιούνταν στην αρχαία Κίνα για να φοβερίζουν και να διώχνουν τα κα-
κά πνεύματα.Ήταν αυτοκρατορικός σκύλος. Δημιουργήθηκε στην κυριολεξία στο αυτοκρατορικό παλάτι και θεωρούνταν ιερός• το κεφάλι του συμβόλιζε την καλή τύχη, το σώμα του το λιοντάρι (δηλαδή τον αυτοκράτορα) και τα πόδια του την Αιώνια Χώρα (δηλαδή το δράκοντα). Ο ιερός αυτός σκύλος επιτρεπόταν να ανήκει μόνο στον αυτοκράτορα και τους αυλικούς του, ζούσε μόνο στο αυτοκρατορικό παλάτι και γι' αυτό το λόγο μπόρεσε να εισαχθεί στην Ευρώπη μόνο μετά τη λεηλασία του παλατιού στο Πεκίνο (εξου και η ονομασία Πεκινίς) από τους Βρετανούς το 1860.
Ο σκύλος Πεκινίς έχει μέσο ύψος 15-25 εκ. και μέσο σωματικό βάρος 3-5 Kg τα αρσενικά και 3,5-5,5 Kg τα θηλυκά (λίγο βαρύτερα). Το κεφάλι του είναι συγκριτικά με το υπόλοιπο σώμα ογκώδες. Το ρύγχος του είναι πάρα πολύ κοντό, τόσο ώστε η μύτη του, ανασηκωμένη, να βρίσκεται ανάμεσα από τα μάτια, που είναι μεγάλα, σκούρα και προεξέχοντα.Έχει μερικές φορές προγναθισμό, χωρίς να επιτρέπεται να φαίνονται τα δόντια της κάτω γνάθου. Τα αυτιά του εκφύονται σχετικά ψηλά, απέχουν αρκετά μεταξύ τους, κρέμονται στα πλάγια του κεφαλιού και έχουν σχήμα καρδιάς. Τα πρόσθια άκρα του είναι στραβά και η ουρά του, που εκφύεται ψηλά, είναι μακριά, κοχλιωτή και καλυμμένη με μακρύ τρίχωμα. Έχει τρίχωμα πολύ μακρύ, πυκνό, λείο και ίσιο. Όλα τα χρώματα επιτρέπονται, εκτός από το ολόλευκο (albino) και το βαθυκόκκινο.

Είναι δημοφιλέστατος σκύλος συντροφιάς.

• Πομεράνιαν ή Λουλού (Pomeranian)

Γύρω στα 1800 μερικά άτομα της γερμανικής φυλής Σπιτς μεταφέρθηκαν στη Μ. Βρετανία και ονομάστηκαν Πομεράνιαν. Έγιναν όμως δημοφιλή αρκετά χρόνια μετά, γιατί αρχικά, τα νεογέννητα μικροκαμωμένα κουταβάκια θεωρούνταν ελαττωματικά. Το μεγάλο ενδιαφέρον της βασίλισσας Βικτώριας γι' αυτά συνέβαλε στην αύξηση της δημοτικό- τητάς τους. Στη Γερμανία η φυλή αυτή είναι γνωστή συνήθως ως Σπιτςή Πομ και στη Γαλλία ως Λουλού, από τη γαλλική λέξη loup που σημαίνει λύκος.
Ο σκύλος της φυλής αυτής είναι ένα Σπιτς σε μικρογραφία (μέσο ύψος 28 εκ. και μέσο σωματικό βάρος 1,8-2,0 Kg τα αρσενικά 2,0-2,5 Kg τα θηλυκά - λίγο βαρύτερα). Το κεφάλι του μοιάζει με εκείνο της αλεπούς. Έχει κοντό και μυτερό ρύγχος, αυτιά μικρά και όρθια, που εκφύονται ψηλά, ουρά που εκφύεται επίσης ψηλά και είναι μακριά, φουντωτή και κοχλιωτή.Έχει τρίχωμα πυκνό και μακρύ σε ολόκληρο το σώμα, εκτός από το κεφάλι και τα άκρα. Μπορεί να υπάρχει σε όλα τα χρώματα, συνηθέστερα όμως είναι το πορτοκαλί, το λευκό ή το μαύρο.
Είναι πολύ δημοφιλής σκύλος συντροφιάς.

• Τσιουάουα (Chihuahua)

Οι Μάγια του Μεξικού χρησιμοποιούσαν μικρούς σκύλους για θυσίες στις αρχές του 6ου αιώνα μ.Χ. Οι σκύλοι αυτοί των Μάγια κληρονομήθηκαν μαζί με τον πολιτισμό τους από τους Τολτέκους αρχικά (9ος αιώνας μ.Χ.) και τους Αζτέκους μεταγενέστερα (13ος αιώνας μ.Χ.). Μετά την καταστροφή του πολιτισμού των Αζτέκων στις αρχές του 16ου αιώνα, οι μικρόσωμοι αυτοί σκύλοι έπεσαν στην αφάνεια για 400 χρόνια. Ξανανακαλύφθηκαν το 1895 στην επαρχία Τσιουάουα του Μεξικού (εξού και η ονομασία του σκύλου) και μεταφέρθηκαν στην Αμερική όπου με διασταύρωση με άτομα της νανόσωμης φυλής Πί- ντσερ και συστηματική επιλογή δημιουργήθηκε η πιο μικρόσωμη φυλή στον κόσμο.
Ο σκύλος Τσιουόουα είναι πάρα πολύ μικρόσωμος (μέσο ύψος 15-25 εκ. και μέσο σωματικό βάρος 0,5-2,5 Kg).Έχει κεφάλι σε σχήμα αχλαδιού, κοντό και αρκετά μυτερό ρύγχος και αυτιά μεγάλα και όρθια όταν είναι σε εγρήγορση. Η ουρά του είναι μεσαίου μήκους και καταλήγει σε μια καμπύλη προς τα πάνω. Υπάρχουν τα ΒραχύτριχαΊσ\ουάουα με πυκνό, κοντό και λείο τρίχωμα και τα Μακρότριχα με πιο μακρύ, ίσιο ή ελαφρά κυματιστό. Όλα τα χρώματα και οι συνδυασμοί τους επιτρέπονται.
Είναι άριστος σκύλος συντροφιάς, με λίγο νευρική ιδιοσυγκρασία.

• Παπιγιόν (Papillon)

Θεωρείται η εθνική φυλή της Γαλλίας αν και η καταγωγή της είναι από την Ισπανία και η ακόμη παλιότερη από την Ασία. Ο σκύλος της φυλής αυτής είναι ίσως ο πιο πολυζωγραφισμένος από μεγάλους ζωγράφους.
Ο σκύλος Παπιγιόν είναι πολύ μικρόσωμος (μέσο ύψος 28 εκ. και μέσο σωματικό βάρος 2,7- 5,5 Kg).Έχει μικρό σε σχέση με το σώμα κεφάλι και ελαφρά μυτερό ρύγχος. Τα αυτιά του είναι χαρακτηριστικό της φυλής, δηλαδή αρκετά μεγάλα και όρθια, που εκφύονται ψηλά
και λίγο λοξά φαίνονται σαν φτερά πεταλούδας, εξού και η ονομασία της φυλής (papillon = πεταλούδα).Έχει ουρά αρκετά μακριά και γυριστή σαν του σκίουρου πάνω στη ράχη. Το τρίχωμά του είναι πολύ πυκνό, μακρύ και μεταξένιο. Μπορεί να υπάρχει σε όλους τους χρωματισμούς (εκτός από τον κατάμαυρο), συνηθέστεροι όμως είναι ο καστανός και λευκός, καθώς και ο μαύρος και λευκός με ή χωρίς καστανές κηλίδες.
Είναι πολύ χαριτωμένος, έξυπνος και ζωηρός σκύλος συντροφιάς.

• Κινγκ Τσαρλς Σπάνιελ (King Charles Spaniel ή English Toy Spaniel)

Η φυλή αυτή ήρθε στη Μ. Βρετανία από την Ισπανία, αν και η καταγωγή της είναι από την Α. Ασία. Ονομάστηκε Σπάνιελ του βασιλιά Καρόλου της Μ. Βρετανίας, ενώ η φυλή είχε περιγραφεί τουλάχιστον 100 χρόνια πριν. Μέχρι το 19ο αιώνα δεν υπήρχε κάποια διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στους κυνηγετικούς σκύλους Σπάνιελς και τους νανό- σωμους Σπάνιελς. Γύρω στα 1930 οι εκτροφείς άρχισαν να αλλάζουν τον τύπο των τελευταίων και διασταυρώνοντάς τους με ανα- τολικοασιατικούς νάνους σκύλους, τους έκαναν πιο μικρόσωμους με μεγαλύτερο κεφάλι και κοντό ρύγχος. Από αυτές τις διασταυρώσεις ξεχώρισαν τρεις τύποι Σπάνιελ, ο King Charles (χρίχρωμος, δηλαδή λευκός, μαύρος, κόκκινος), ο Ruby (κατακόκκινος) και ο Blenheim (λευκός και κόκκινος).
Ο σκύλος της φυλής αυτής είναι μικρόσωμος (μέσο ύψος 26-32 εκ. και μέσο σωματικό βάρος 2,7-5,5 Kg). Έχει αρκετά μεγάλο κεφάλι σε σχέση με το σώμα του, πολύ κοντό και φαρδύ ρύγχος και μάτια μεγάλα και σε αρκετή απόσταση μεταξύ τους. Τα αυτιά είναι πολύ μακριά, εκφύονται χαμηλά στο κεφάλι, κρέμονται στα πλάγια του κεφαλιού και είναι καλυμμένα με μακρύ τρίχωμα. Η ουρά εκφύεται χαμηλά και κόβεται συνήθως σε απόσταση 4 εκ. από τη βάση της. Έχει τρίχωμα μακρύ, μεταξένιο, ίσιο ή κυματιστό και με τους χρωματισμούς που προαναφέρθηκαν.

• Σεβαλιέ Κινγκ Τσαρλς Σπάνιελ (Cavalier King Charles Spaniel)

Η φυλή αυτή έχει την ίδια καταγωγή με την Κινγκ Τσαρλς. Επίσης, έχει και την ίδια ιστορία μέχρι το 1930, οπότε οι εκτροφείς που τη δημιούργησαν προσπάθησαν να διατηρήσουν στους σκύλους της νανόσωμης Σπάνιελ τα χαρακτηριστικά του κεφαλιού των κυνηγόσκυλων Σπάνιελς.
Ο σκύλος της φυλής αυτής είναι από τους πιο μεγαλόσωμους της ομάδας των σκύλων τόυ (μέσο ύψος 30-40 εκ. και μέσο σωματικό βάρος 4,5-8,0 Kg). Έχει φαρδύ κεφάλι, ρύγχος μακρύτερο από εκείνο του σκύλου Κινγκ Τσαρλς και αυτιά μεγάλα και μακριά και σε αντίθεση με εκείνα του Κινγκ Τσαρλς εκφύονται πιο ψηλά. Η ουρά του είναι μεσαίου μήκους (μακρύτερη από εκείνη του Κινγκ Τσαρλς) και δεν κόβεται συνήθως. Το τρίχωμά του είναι πυκνό, μακρύ, μεταξένιο και κάπως κυματιστό. Μπορεί να υπάρχει οτους ίδιους χρωματισμούς με τον Κινγκ Τσαρλς.
Οι σκύλοι και των δύο φυλών Κινγκ Τσαρλς είναι άριστοι σκύλοι συντροφιάς.

• Μαλτέζικη (Maltese)

Η φυλή αυτή περιλαμβάνει έναν πολύ παλιό σκύλο τπς Μάλτας. Υπάρχουν στοιχεία ότι ο σκύλος αυτός υπήρχε στην αρχαία Ρώμη, Αίγυπτο και Ελλάδα1 πιθανώς ο Canis melitei τον οποίο περιγράφει ο ιστορικός Στράβωνας να είναι ο ίδιος με εκείνον της Μαλτέζικης φυλής. Είναι ο σκύλος που ακολούθησε τη Μαρία Στιούαρτ στη λαιμητόμο. Στις αρχές του 19ου αιώνα η φυλή ήταν τόσο μικρόσωμη που η εκτροφή της ήταν φοβερά δύσκολη λόγω της μειωμένης ανθεκτικότητας και γονιμότητας. Με διασταυρώσεις με κυνηγετικούς σκύλους Σπάνιελς δημιουργήθηκε η σημερινή Μαλτέζικη.
Ο σκύλος της φυλής αυτής είναι πολύ μικρόσωμος (μέσο ύψος 20-23 εκ. και μέσο σωματικό βάρος 3-4 Kg). Έχει στρογγυλό κεφάλι, αυτιά μεγάλα, που κρέμονται στα πλάγια του κεφαλιού και είναι καλυμμένα με μακρύ τρίχωμα. Επίσης, έχει κοντά άκρα και ουρά σκίουρου. Το κύριο χαρακτηριστικό του σκύλου της φυλής αυτής είναι το ολόλευκο τρίχωμα, που είναι μακρύ ("σκουπίζει" το πάτωμα), απαλό σαν μετάξι, ίσιο και σχηματίζει μια φυσική χωρίστρα κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης. Το τρίχωμα αυτό θέλει αρκετή φροντίδα και περιποίηση.
Είναι ένας πολύ χαριτωμένος σκύλος συντροφιάς.

• Πουγκ (Pug)

Ο σκύλος της φυλής αυτής ήταν ο Happa Dog των αρχαίων Κινέζων, δηλαδή ο σκύλος των κοινών ανθρώπων και όχι της αριστοκρατίας. Me διάφορους τρόπους η φυλή ήλθε στην Ευρώπη όπου έγινε πολύ δημοφιλής, ιδιαίτερα στην Ολλανδία. Το όνομα pug που σημαίνει γροθιά, το έδωσαν οι Βρετανοί λόγω του σχήματος του κεφαλιού του• οι Γάλλοι την ονομάζουν Καρλίν, οι Γερμανοί Μοπς και οι Ιταλοί Καρλίνο.
Ο σκύλος Πουγκ είναι μικρόσωμος (μέσο ύψος 25-32 εκ. και μέσο σωματικό βάρος 6-8 Kg), με αρκετά μυώδη διάπλαση και τάση για παχυσαρκία, αν δεν ασκείται. Το σώμα του εγγράφεται σε πλάγια όψη σε τετράγωνο. Το κεφάλι του είναι συγκριτικά μεγάλο και στρογγυλό, με χαλαρό δέρμα που σχηματίζει βαθιές ρυτίδες. Έχει πολύ βραχύ και φαρδύ ρύγχος και μάτια μεγάλα που προεξέχουν. Τα αυτιά του είναι μικρά, πέφτουν ελαφρά προς τα πλάγια του κεφαλιού και είναι πολύ απαλά στην αφή. Η ουρά του είναι μεσαίου μήκους, εκφύεται ψηλά και διαγράφει δύο έλικες πάνω στη ράχη (ελικοειδής). Το τρίχωμά του είναι κοντό, μαλακό και λείο, χρώματος μαύρου, ασημί ή πυρρόξανθου. Στον ασημή και πυρρόξανθο χρωματισμό το ρύγχος είναι μαύρο και κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης υπάρχει μια καστανόμαυρη λωρίδα.
Χρησιμοποιείται ως σκύλος συντροφιάς.

Εκτός από τις φυλές τόυ ή συντροφιάς που προαναφέρθηκαν και είναι περισσότερο διεθνώς γνωστές, υπάρχουν και άλλες, όπως:

1) Νανόσωμη Πίντσερ (μικρογραφία της Ντόμπερμαν)

2) Αγγλική Τόυ Τερριέ (μικρογραφία της Μάντσεστερ Τερριέ)

3) Καρίλιαν Σπιτς (σχεδόν όμοια με τη γνωστή Λάικα)

4) Άφφενπιντσερ (το όνομά της το χρωστάει στην ομοιότητά της με πιθηκάκι)

5) Γκριφφόν των Βρυξελλών (με σκληρό τρίχωμα) και Μπραμπασόν (με μαλακό)

6) Τσιν (ιαπωνικής καταγωγής) κ.ά.

Πηγή : viozois.gr